همه چیز در مورد بیتکوین و زیر ساختهای مالی آن
بیتکوین (BTC) نوعی ارز دیجیتال غیرمتمرکز است که در ژانویه ۲۰۰۹ توسط شخص یا گروهی از افراد با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو ایجاد شد. هویت فرد یا افرادی که این فناوری را ایجاد کردهاند هنوز یک راز است. در وایت پیپر این ارز دیجیتال، قوانینی که از آنها پیروی میکند، درج شده است.
بیتکوین در مقایسه با مکانیزمهای پرداخت آنلاینِ سنتی، دارای کارمزد کمتری برای تراکنشها میباشد و برخلاف ارزهای دولتی، توسط یک مرجع غیرمتمرکز اداره میشود.
BTC به عنوان نوعی ارز دیجیتال شناخته میشود زیرا از روش رمزنگاری برای حفظ امنیت خود، استفاده میکند. در این بستر، هیچ سکهی فیزیکیای وجود ندارد. تمام موجودی این کوین، در بستری به نام بلاکچین نگهداری و مبادله میشود. بستری که همهی افراد در عین امینیت، به آن دسترسی دارند.
تمامی تراکنشهای بیتکوین توسط حجم عظیمی از محاسبات، از طریق فرآیندی به نام «ماینینگ» تأیید میشوند. این رمزارز توسط هیچ بانک و دولتی، صادر یا پشتیبانی نمیشود.
علیرغم اینکه بیتکوین در اکثر نقاط جهان، هنوز روشی قانونی برای پرداخت نیست، اما بسیار محبوب است و باعث راه اندازی صدها ارز دیجیتالِ دیگر شده، که در مجموع به آنها آلتکوین گفته میشود. این ارز دیجیتال، معمولاً هنگام معامله با نماد اختصاری BTC شناخته میشود.
بیتکوین چیست و سیستم آن چگونه کار میکند؟
سیستم بیتکوین مجموعهای از رایانهها است (که به آنها «گره» یا «ماینر» نیز گفته میشود) که همگی در بستر بلاکچین و در جهت تولید و به گردش انداختن بیتکوینهای جدید، فعالیت میکنند. برای درک مفهوم بلاکچین و اطلاعات بیشتر کلیک کنید.
بلاکچین در حقیقت اجتماعی از بلاکهاست. که در هر بلاک مجموعهای از تراکنشها وجود دارد. همه ماینرهایی که در بستر بلاکچین فعالیت میکنند، فهرستی از بلاکها و تراکنشهای یکسانی را ذخیره دارند. آنها میتوانند این بلاکهای جدید را در حالی که با تراکنشهای جدید بیتکوین پر میشوند، به وضوح ببینند. در نتیجه هیچکس نمیتواند در این سیستم، تقلب کند.
هر کسی – چه ماینر بیتکوین را راهاندازی کند یا نه – میتواند این تراکنشها را در لحظه مشاهده نماید.
برای حمله به این شبکه و سرقت از آن، فرد سارق باید حداقل به ۵۱ درصد از قدرت محاسباتیِ ماینرها، دست پیدا کند. بیت کوین تا اواسط نوامبر ۲۰۲۱ حدود ۱۳۷۶۸ گره کامل (مجموعه تمامی ماینرهای فعال در شبکه) دارد و این تعداد در حال افزایش است. در نتیجه چنین حملهای کاملا بعید است.
اما در صورتی که حملهای اتفاق بیفتد، سرمایهگذاران بیتکوین احتمالاً به دستههای جدید تقسیم شده و تلاش میکنند تا حمله را خنثی نمایند.
کیف پول های بیتکوین:
موجودی توکنهای بیتکوین با استفاده از کلیدهای عمومی و خصوصی که شامل رشتههای طولانی از اعداد و حروف میباشند، مشخص میشود. این کلیدها از طریق الگوریتم رمزگذاریِ ریاضی، که آنها را ایجاد میکند، به هم مرتبط میشوند. کلید عمومی (قابل مقایسه با شماره حساب بانکی است) به عنوان آدرسی شناخته میشود که در دسترس عموم قرار میگیرد. در حقیقت دیگران میتوانند از طریق آن، به کیف پول شما، بیت کوین ارسال کنند.
کلید خصوصی (قابل مقایسه با پین ATM) یک رشته رمز محافظت شده است و فقط برای اجازه دادن به انتقال بیت کوین، استفاده میشود.
کلیدهای بیتکوین را نباید با کیف پول بیت کوین، (که یک وسیله دیجیتالی است که تجارت بیت کوین را تسهیل میکند)، اشتباه گرفت. اصطلاح «کیف پول» کمی گمراه کننده است زیرا ماهیت غیرمتمرکز بیتکوین به این معنی است که هرگز در کیف پول ذخیره نمیشود، بلکه در بستر بلاکچین توزیع میگردد.
فناوری مورد استفادهی بیتکوین، همتا به همتا:
بیت کوین یکی از اولین ارزهای دیجیتالی است که از فناوری همتا به همتا یا P۲P برای تسهیل پرداختها استفاده میکند. «ماینرهای» بیتکوین (که مسئول پردازش تراکنشها روی بلاک چین هستند)، با دریافت پاداش که همان انتشار بیتکوین جدید و کارمزد تراکنشهاست، به تولید و در گردش انداختن بیتکوین، کمک میکنند.
ماینرها را میتوان به عنوان مرجع غیرمتمرکز که اعتبار شبکه بیتکوین را تامین میکنند، در نظر گرفت. بیتکوینهای جدید با نرخ ثابت (اما به صورت دوره ای، رو به کاهش) در اختیار ماینرها قرار میگیرند. در مجموع تنها ۲۱ میلیون بیت کوین قابل استخراج است. تا تاریخ نوامبر ۲۰۲۱، بیش از ۱۸.۸۷۵ میلیون بیت کوین استخراج شده و کمتر از ۲.۱۲۵ میلیون بیت کوین برای استخراج باقی مانده است.
به این ترتیب، بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال، متفاوت از ارزهای فیات عمل میکنند. در سیستمهای بانکداری متمرکز، ارز با نرخی متناسب با رشد اقتصاد تنظیم میشود. سیستم غیر متمرکز، برای حفظ ثبات قیمت در نظر گرفته شده است. مانند بیت کوین، که نرخ انتشار را زودتر از موعد و بر اساس یک الگوریتمِ ثابت، تعیین میکند.
استخراج (ماینینگ) بیت کوین:
استخراج بیتکوین فرآیندی است که طی آن بیت کوینِ در گردش، آزاد میشود و وارد شبکهی بلاکچین میگردد. به طور کلی، ماینینگ نیازمند حل پازلهای سخت محاسباتی برای کشف یک بلاک جدید است که به بلاک چین اضافه میشود.
ماینرها در طی فرآیند استخراج، سوابق تراکنشها را در سراسر شبکه تأیید و به آن اضافه میکنند. که با مقداری بیت کوین پاداش میگیرند. پاداشها بعد از هر ۲۱۰۰۰۰ بلاک، به نصف کاهش مییابند.
برای استخراج بیت کوین میتوان از سخت افزارهای مختلفی استفاده کرد. با این حال، برخی از آنها پاداش بالاتری نسبت به بقیه دارند. تراشههای کامپیوتری خاصی که (ASIC) نامیده میشوند و واحدهای پردازش پیشرفتهتر مانند واحدهای پردازش گرافیکی (GPU) میتوانند به پاداشهای بیشتری دست یابند. این پردازندههای پیچیده به عنوان «ریگ ماینینگ» شناخته میشوند.
یک بیتکوین به هشت رقم اعشار (۱۰۰ میلیونیم یک بیت کوین) قابل تقسیم است و این کوچکترین واحد، به عنوان ساتوشی نامیده میشود. در صورت لزوم، و اگر ماینرهای شرکت کننده، این تغییر را بپذیرند، بیت کوین میتواند در نهایت به اعشار بیشتر قابل تقسیم شود.
بیت کوین به عنوان شکلی از پرداخت:
بیتکوین میتواند به عنوان وسیلهای برای پرداختِ خدمات ارائه شده و یا محصولات، پذیرفته شود. تراکنشها را میتوان با ترمینالهای سخت افزاری یا دادن آدرس کیف پول از طریق کدهای QR و برنامههای تلفن همراه، انجام داد. السالوادور اولین کشوری است که در ژوئن ۲۰۲۱، بیت کوین را به صورت رسمی، به عنوان ارز قانونی پذیرفت.
ریسکهای مرتبط با سرمایهگذاری بیتکوین:
پس از افزایش سریع قیمت بیت کوین در سالهای اخیر، سرمایه گذاران به سمت بیت کوین کشیده شده اند. این رمزارز در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۹ قیمتی معادل ۷.۱۶۷. ۵۲ دلار داشت و یک سال بعد بیش از ۳۰۰ درصد افزایش یافت و به ۲۸.۹۸۴. ۹۸ دلار رسید. در نیمه اول سال ۲۰۲۱ به رشد خود ادامه داد و در نوامبر ۲۰۲۱ با رکورد بیش از ۶۸۰۰۰ دلار معامله شد.
بنابراین، بسیاری از مردم بیت کوین را به دلیل ارزش سرمایهگذاری آن به جای توانایی آن برای عمل به عنوان یک وسیله مبادله خریداری میکنند. با این حال، عدم داشتن ارزشِ تضمین شده و ماهیت دیجیتالی آن به این معنی است که خرید و استفاده از آن دارای چندین خطر ذاتی است. هشدارهای بسیاری از طرف سازمانهایی مانند کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC)، سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی (FINRA)، اداره حمایت مالی از مصرفکننده (CFPB) و سایر آژانسها صادر شده است.
ارزهای دیجیتال در مقایسه با سرمایهگذاریهای سنتی (مانند ریال، یورو، دلار)، سابقه طولانی مدت یا اعتبار زیادی برای حمایت از آنها ندارند. اما با افزایش محبوبیت، بیت کوین هر روز از فاز آزمایشی، دورتر میشود. با این حال هنوز پس از گذشت یک دهه، همه ارزهای دیجیتال در مرحله توسعه باقی ماندهاند.
بری سیلبرت، مدیر عامل گروه ارزهای دیجیتال، که در شرکتهای بیتکوین و بلاک چین، به عنوان سازنده و سرمایهگذار، فعالیت دارد، گفت: «ارزهای دیجیتال، تقریباً بالاترین ریسک را دارند و در عین حال بیشترین بازدهی را میتوانند داشته باشند.»
ریسکهای بازار بیتکوین:
مانند هر سرمایه گذاریِ دیگری، ارزش بیت کوین میتواند نوسان داشته باشد. همانطور که ارزش این ارز دیجیتال نیز در طول عمر کوتاه خود، شاهد نوسانات شدید قیمت بوده است. با توجه به حجم بالای خرید و فروش در صرافی ها، حساسیت بالایی نسبت به رویدادهای خبرساز دارد. طبق گزارش CFPB، قیمت بیت کوین در سال ۲۰۱۳ در یک روز ۶۱ درصد کاهش یافت. رکورد بعدی نیز مربوط به کاهش قیمت یک روزهِ ۸۰ درصدی در سال ۲۰۱۴ است.
اگر افراد کمتری بیت کوین را به عنوان ارز بپذیرند، این ارز دیجیتال ممکن است ارزش خود را از دست بدهد. در واقع، گمانهزنیهایی وجود داشت که «حباب بیتکوین» ترکیده است. دقیقا زمانی که قیمت از بالاترین حد خود در اواخر سال ۲۰۱۷ و اوایل سال ۲۰۱۸ کاهش یافت.
منبع: www.investopedia.com