ابزارهای تریدینگ ویو برای معامله‌گران روزانه و تحلیلگران

ابزارهای معامله برای معامله‌گران روزانه و تحلیلگران فنی، شامل ابزارهای نموداری است که سیگنال‌هایی برای خرید یا فروش ایجاد می‌کند. یا روندها یا الگوهای موجود در بازار را نشان می‌دهد. به طور کلی، دو نوع اساسی از شاخص‌های فنی وجود دارد:

Overlays (همپوشانی‌ها): شاخص های فنی که از همان مقیاس قیمت‌ها استفاده می‌کنند، در بالای قیمت‌ها در نمودار سهام رسم می‌شوند. به عنوان مثال می‌توان به میانگین‌های متحرک و Bollinger Bands یا خطوط فیبوناچی اشاره کرد.

Oscillators (نوسانگرها): به جای قرار گرفتن در نمودار قیمت، شاخص‌های فنی که بین حداقل و حداکثر محلی در نوسان هستند، در بالا یا پایین نمودار قیمت رسم می‌شوند. به عنوان مثال می‌توان به نوسان ساز تصادفی یا stochastic oscillator، MACD و RSI اشاره کرد. در این مقاله عمدتاً، این نوع دوم از شاخص‌های فنی است که در نظر می‌گیریم.

شاخص‌های فنی هنگام تجزیه و تحلیل یک اوراق بهادار:

معامله گران معمولاً هنگام تجزیه و تحلیل یک اوراق بهادار، از چندین شاخص فنی مختلف پشت سر هم استفاده می‌کنند. با وجود هزاران گزینه مختلف، معامله گران باید اندیکاتورهایی را انتخاب کنند که برای آنها بهتر است و با نحوه کار آنها آشنا شوند.

معامله‌گران همچنین ممکن است شاخص‌های فنی را با اشکال ذهنی‌ترِ تحلیل تکنیکی، مانند نگاه کردن به الگوهای نمودار، ترکیب کنند تا به ایده‌های تجاری برسند. شاخص‎های فنی همچنین می‌توانند با توجه به ماهیت کمی آنها، در سیستم‌های معاملاتی خودکار گنجانده شوند.

1. از ابزارهای تریدینگ ویو: حجم در تعادل (On-Balance Volume):

ابتدا از اندیکاتور حجم در تعادل (OBV) برای اندازه‌گیری جریان مثبت و منفی حجم در اوراق بهادار در طول زمان استفاده کنید.

اندیکاتورِ در حال اجرا، حاصل افزایش حجم منهای کاهش حجم است. افزایش حجم به میزان حجم در روزی است که قیمت افزایش یافته است. کاهش حجم نیز ، میزان حجم در روزی است که قیمت کاهش می‌یابد. حجمِ هر روز، بر اساس افزایش یا کاهش قیمت، از شاخص، اضافه یا کم می‌شود.

وقتی OBV در حال افزایش است، نشان می‌دهد که خریداران مایل‌اند وارد عمل شوند و قیمت را بالاتر ببرند. زمانی که OBV در حال کاهش است، حجم فروش از حجم خرید پیشی می‌گیرد که نشان‌دهنده قیمت‌های پایین‌تر است. به این ترتیب مانند یک ابزار تایید روند عمل می‌کند. اگر قیمت و OBV در حال افزایش باشد، به ادامه روند کمک می‌نماید.

معامله‌گرانی که از OBV استفاده می‌نمایند نیز مراقب واگرایی هستند. این زمانی اتفاق می‌افتد که اندیکاتور و قیمت در جهت‌های مختلف حرکت می‌کنند. اگر قیمت در حال افزایش باشد اما OBV در حال کاهش باشد، می‌تواند نشان دهد که این روند توسط خریداران قوی حمایت نمی‌شود و به زودی می‌تواند معکوس گردد.

2. از ابزارهای تریدینگ ویو: خط انباشت/توزیع (Accumulation/Distribution Line)

یکی از رایج‌ترین شاخص‌هایی که برای تعیین جریان پول در داخل و خارج از اوراق بهادار استفاده می‌شود، خط انباشت/توزیع (خط A/D) است. این شاخص که از ابزارهای تریدینگ ویو می‌باشد، شبیه به نشانگر حجمِ موجود، در تراز (OBV) است.

اما به جای اینکه فقط قیمت پایانی اوراق بهادار برای دوره را در نظر بگیرد، محدوده معاملات دوره و جایی که بسته شدن در رابطه با آن محدوده است را نیز در نظر می‌گیرد. اگر سهمی نزدیک به اوج خود تمام شود، اندیکاتور وزن بیشتری نسبت به زمانی که نزدیک به نقطه میانی بسته شود، به حجم می‌دهد. محاسبات مختلف به این معنی است که OBV در برخی موارد بهتر و A/D در مواردی دیگر، بهتر از OBV کار خواهد کرد.

اگر خط اندیکاتور روند صعودی داشته باشد، علاقه به خرید را نشان می‌دهد. زیرا سهام در بالای نقطه‌ی میانیِ محدوده بسته می‌شود. این مسئله، به تأیید یک روند صعودی کمک می‌کند. از سوی دیگر، اگر A/D در حال کاهش باشد، به این معنی است که قیمت در قسمتِ پایین‌ترِ محدوده‌ی روزانه خود به پایان می‌رسد. و بنابراین حجم منفی در نظر گرفته می‌شود. این مسئله نیز به تأیید یک روند نزولی کمک می‌نماید.

معامله‌گرانی که از خط A/D استفاده می‌کنند نیز مراقب واگرایی هستند. اگر در شرایطی که قیمت در حال افزایش است، A/D شروع به کاهش کند، این نشان می‌دهد که روند مشکل دارد و می‌تواند معکوس شود. به طور مشابه، اگر قیمت روند کاهشی داشته باشد و A/D شروع به افزایش کند، می‌تواند نشان‌دهنده قیمت‌های بالاتر در آینده باشد.

3. میانگین جهت شاخص (Average Directional Index)

شاخص جهت دار متوسط (ADX) یک شاخص روند است که برای اندازه‌گیری قدرت و حرکت یک روند استفاده می‌شود. زمانی که ADX بالای 40 باشد، بسته به جهتی که قیمت در حال حرکت است، روند دارای قدرت جهت‌گیری زیادی است، چه به سمت بالا یا به سمت پایین.

زمانی که اندیکاتور ADX زیر 20 باشد، روند ضعیف یا اصطلاحا بدونِ روند، در نظر گرفته می‌شود. ADX خط اصلی روی نشانگر است که معمولاً سیاه رنگ می‌باشد. دو خط اضافی وجود دارد که می‌توان به صورت اختیاری نشان داد. اینها DI+ و DI- هستند. این خطوط اغلب به ترتیب به رنگ قرمز و سبز می‌باشند. هر سه خط با هم کار می‌کنند تا جهت روند و همچنین حرکت روند را نشان دهند.

ADX بالای 20 و DI+ بالای DI- : این یک روند صعودی است.
اندیکاتور ADX بالای 20 و DI- بالای DI+ :این یک روند نزولی است.
ADX زیر 20 یک روند ضعیف یا دوره دامنه‌ای است، که اغلب مرتبط با DI- و DI+ است که به سرعت از یکدیگر عبور می‌کنند.

4. از ابزارهای تریدینگ ویو: اندیکاتور آرون (Aroon Indicator)

نوسانگر آرون یک نشانگر فنی است که برای اندازه‌گیری اینکه آیا یک اوراق بهادار در یک روند است یا خیر. که از ابزارهای تریدینگ ویو می‌باشد و به طور خاص اگر قیمت در طول دوره محاسبه (معمولاً 25) به اوج یا پایین‌ترین سطح رسیده باشد، استفاده می‌شود.

این نشانگر همچنین می‌تواند برای شناسایی زمانی که یک روند جدید شروع می‌شود استفاده گردد. نشانگر Aroon از دو خط تشکیل شده است: یک خط Aroon-up و یک خط Aroon-down.

هنگامی که Aroon-up از بالای Aroon-down عبور می‌کند، این اولین نشانه تغییر روند احتمالی است. اگر Aroon-up به 100 برسد و نسبتاً نزدیک به آن سطح بماند، در حالی که Aroon-down نزدیک به صفر باشد، این تاییدِ مثبتِ یک روند صعودی است. برعکس آن هم درست است. اگر Aroon-down از Aroon-up عبور کند و نزدیک به 100 بماند، این نشان می‌دهد که روند نزولی وجود دارد.

5: شاخص واگرایی همگرایی میانگین متحرک (MACD)

شاخص واگرایی همگرایی میانگین متحرک (MACD) به معامله گران کمک می‌کند تا جهت روند و همچنین حرکت آن روند را ببینند. همچنین تعدادی سیگنال تجاری را ارائه می‌دهد. زمانی که MACD بالای صفر باشد، قیمت در یک فاز صعودی است. اگر MACD زیر صفر باشد، وارد دوره نزولی شده است.

این اندیکاتور از دو خط تشکیل شده: خط MACD و یک خط سیگنال که کندتر حرکت می‌کند. وقتی MACD از زیر خط سیگنال عبور می‌نماید، نشان می‌دهد که قیمت در حال کاهش است. هنگامی که خط MACD از بالای خط سیگنال عبور می‌کند، قیمت در حال افزایش است.

نگاه کردن به اینکه اندیکاتور در کدام سمت، صفر قرار دارد به تعیین سیگنال‌هایی که باید دنبال شوند کمک می‌کند. به عنوان مثال، اگر نشانگر بالای صفر است، مراقب باشید MACD از بالای خط سیگنال برای خرید عبور کند. اگر MACD زیر صفر باشد، عبور MACD از زیر خط سیگنال، ممکن است سیگنال یک معاملهِ کوتاه، احتمالی را ارائه دهد.

6. شاخص قدرت نسبی (RSI)

شاخص قدرت نسبی (RSI) حداقل سه کاربرد عمده دارد. این اندیکاتور در بین ابزارهای تریدینگ ویو، بین صفر تا 100 حرکت می‌کند و افزایشِ قیمت اخیر در مقابل ضررِ اخیر قیمت را ترسیم می‌نماید. بنابراین سطوح RSI به اندازه‌گیری حرکت و قدرت روند کمک می‌کند.

اساسی‌ترین استفاده از RSI، به عنوان یک شاخص خرید و فروش بیش از حد است. وقتی RSI به بالای 70 برسد، دارایی، بیش از حدِ خرید در نظر گرفته می‌شود و ممکن است کاهش یابد.

هنگامی که RSI زیر 30 باشد، دارایی بیش از حد فروخته می‌شود و می‌تواند افزایش یابد. با این حال، ایجاد این فرض خطرناک است. بنابراین، برخی از معامله‌گران منتظر می‌مانند تا اندیکاتور به بالای 70 برسد و سپس قبل از فروش، به زیر نزول کند، یا به زیر 30 برسد و سپس قبل از خرید دوباره به بالاتر از سطح برسد.

واگرایی یکی دیگر از کاربردهای RSI است. وقتی اندیکاتور در جهتی متفاوت از قیمت حرکت می‌کند، نشان می‌دهد که روند فعلی قیمت در حال ضعیف شدن است و به زودی می‌تواند معکوس شود.

سومین کاربرد RSI سطوح پشتیبانی و مقاومت است. در طول روندهای صعودی، سهام اغلب بالای سطح 30 باقی می‌ماند و اغلب به 70 یا بالاتر می‌رسد. زمانی که یک سهم در روند نزولی قرار دارد، RSI معمولاً زیر 70 باقی می‌ماند و اغلب به 30 یا کمتر می‌رسد.

7. از ابزارهای تریدینگ ویو: نوسانگر تصادفی (Stochastic Oscillator)

نوسانگر تصادفی شاخصی است که قیمت فعلی را نسبت به محدوده قیمت در چند دوره اندازه‌گیری می‌کند. این شاخص بین صفر تا 100 ترسیم شده است.

ایده این است که وقتی روند صعودی می‌باشد، قیمت باید به اوج‌های جدید برسد. در یک روند نزولی، قیمت به سمت مقادیر کمتری تمایل دارد. این شاخص تصادفی ردیابی می‌کند که آیا این اتفاق می‌افتد یا خیر.

استوکاستیک نسبتاً سریع، بالا و پایین می‌رود. زیرا به ندرت پیش می‌آید که قیمت به اوج‌های مداوم برسد. استوکاستیک را نزدیک 100 یا پایین‌ترین حد مستمر نگه دارد، و استوکاستیک را نزدیک به صفر نگه دارد.

بنابراین، استوکاستیک اغلب به عنوان یک شاخص خرید و فروش بیش از حد استفاده می‌شود. ارزش‌های بالای 80 به عنوان اضافه خرید در نظر گرفته می‌شوند، در حالی که سطوح زیر 20، بیش از حد فروش در نظر گرفته خواهند شد.

هنگام استفاده از سطوح بیش از حد خرید و فروش بیش از حد، روند کلی قیمت را در نظر بگیرید. به عنوان مثال، در طول یک روند صعودی، زمانی که اندیکاتور به زیر 20 می‌رسد و دوباره از آن بالا می‌رود، این یک سیگنال خرید احتمالی است.

اما رالی‌های بالای 80 پیامد کمتری دارند. زیرا انتظار داریم که در طول یک روند صعودی شاهد حرکت این اندیکاتور به 80 و بالاتر باشیم. در طول یک روند نزولی، به دنبال این باشید که اندیکاتور به بالای 80 حرکت کند و سپس به پایین برگردید تا یک معامله کوتاه احتمالی را نشان دهد. سطح 20 در یک روند نزولی کمتر معنادار است.

جمع بندی نهایی

آیا تحلیل فنی قابل اعتماد است؟

تجزیه و تحلیل فنی، به نوعی، درکِ احساسات بازار، از طریق استفاده از الگوها و سیگنال‌های نموداری است. مطالعات تجربی مختلف به اثربخشی آن اشاره کرده‌اند. اما دامنه موفقیت متفاوت است و دقت آن مشخص نشده است. بهتر است از مجموعه‌ای از ابزارها و شاخص‌های فنی در کنار سایر تکنیک‌ها مانند تحلیل بنیادی برای بهبود قابلیت اطمینان استفاده کنید.

کدام شاخص فنی می‌تواند شرایط خرید بیش از حد یا فروش بیش از حد را به بهترین شکل نشان دهد؟

شاخص قدرت نسبی (RSI) یکی از محبوب‌ترین شاخص‌های فنی برای شناسایی سهام بیش از حد خرید یا فروش بیش از حد است. RSI بین 0 تا 100 محدود شده است. به طور معمول، حدود بالای 70 نشان دهنده‌ی خرید بیش از حد و زیر 30، فروش بیش از حد است.

چند ابزار تحلیل فنی وجود دارد؟

چند ده ابزار تحلیل تکنیکال، از جمله طیف وسیعی از شاخص‌ها و الگوهای نموداری وجود دارد. تکنسین‌های بازار همیشه در حال ایجاد ابزارهای جدید و پالایش ابزارهای قدیمی هستند.

منبع: https://www.investopedia.com/