همه چیز درمورد متاورس و رمز ارزهای مرتبط به آن

متاورس یا (فرادنیا) فرضیه‌ای از نسل بعدی اینترنت است که از محیط‌های مجازی سه بعدی آنلاین، غیرمتمرکز و پایدار تشکیل می‌شود. این دنیای مجازی از طریق هدست‌های واقعیت مجازی، عینک‌های واقعیت افزوده، گوشی‌های هوشمند، رایانه‌های شخصی و کنسول‌های بازی، قابل دسترسی خواهد بود. متاورس، به شکلی محدود در حال حاضر در پلتفرم‌هایی مانند VRChat یا بازی‌های ویدیویی مانند زندگی دوم وجود دارد .

در اکتبر سال ۲۰۲۱ مارک زاکر برگ مالک شرکت فیس بوک رسماً نام شرکت خود را به متا (meta) تغییر داد و اعلام کرد که در حوزۀ متاورس وارد شده‌ است.

با اعلام تغییر نام فیس بوک به «متا» – جایی که غول رسانه‌های اجتماعی (متاورس) را می‌سازد و مدعی جابجایی مرزهای دیجیتال می‌باشد – نبرد برای آینده‌ی فضای سایبری در جریان است. آیا متاورس آینده را در دست می‌گیرد؟

«متاورس» چیست؟

«metaverse» جهان‌های مجازی‌ای را توصیف می‌کند که مرز بین فضای دیجیتال و فیزیکی را از بین می‌برد. همچنین به عنوان «شبکه‌ای با مقیاس انبوه و قابل تعامل از محیط‌های مجازیِ سه‌ بعدی، در زمان واقعی توصیف شده است. این شبکه می‌تواند به طور همزمان و مداوم توسط تعداد نامحدودی از کاربران و با تداوم داده‌هایی، مانند هویت، تاریخچه، حقوق، اشیاء، ارتباطات و پرداخت‌ها تجربه شود.»

این مفهوم به درستی در رمان «سقوط برفی» نیل اِستِفنسون در سال ۱۹۹۲ به تصویر کشیده شده است.

مَتیو بال، سرمایه‌گذار و نویسنده متاورس، تخمین می‌زند که این شبکه در دهه آینده، تا ۳۰ تریلیون دلار ارزش داشته باشد. این مقاله استدلال می‌کند که نبرد برای آینده‌ی متاورس، به سخت افزارها منتهی می‌شود.

چشم‌انداز متمرکز در مقابل چشم‌انداز غیرمتمرکز:

دو دیدگاه اصلی برای متاورس، فضای خصوصی در مقابل عمومیت است. متاورس، خصوصی شده‌ی آینده متمرکزی است که در آن شرکت‌های بزرگی مانند «متا» تعیین می‌کنند که مردم چگونه «اجتماعی شوند، یاد بگیرند، همکاری و یا بازی کنند».

این امر از طریق واقعیت مجازی (مانند هدست‌هایی که دنیای دیجیتال را نشان می‌دهند) و واقعیت افزوده (مانند عینک‌هایی که دنیای دیجیتالی را وارد دنیای فیزیکی می‌کنند) رخ می‌دهد.  

متاورس خصوصی:

متاورس خصوصی متعلق به فیس بوک است و توسط آن اداره می‌شود. ارزش این شبکه از طریق کاربران به عنوان مصرف کننده، تعیین می‌شود. در ابتدا، فیس ‌بوک با لیبرا که به (Diem) تغییر نام داده برای ساختن یک بلاک چین و بازی‌ای در حوزه‌ی ارزهای دیجیتال، همکاری کرد.

مؤسسین ارزهای دیجیتال، بار دیگر از فیس بوک به خاطر ربودن و انحصار ایده‌ی دیگری از Web ۳.۰ (وب مشارکتی) عصبانی هستند. زیرا فیس بوک اعلام کرد که متاورس از توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) برای ارائه و مبادله دارایی‌های دیجیتال استفاده می‌کند.

جمعی ناشناس از اعضای جامعه کریپتو اخیراً «اعلامیه‌ای مبنی بر وابستگی متقابل فضای مجازی» را منتشر کردند:

«کوکی ها، حق چاپ و سرمایه شما ممکن است کنترل شما را برای مدت کمی متمرکز کنند، اما در دنیایی که به زودی قدرت‌ها جایگزین می‌شوند، کار نخواهند کرد.»

جوامع کریپتو مصمم هستند تا با ساختن متاورس توسط خودشان، به طور جمعی مالک آن شوند.

متاورس عمومی:

در مقابل، متاورس عمومی چشم‌اندازی از جهان‌های دیجیتال و غیرمتمرکزی است که افراد می‌توانند بین آن‌ها انتخاب کنند و متعلق به خودشان باشد. وجه عمومی، مبتنی بر معماری فناورانه‌ی غیرمتمرکز، باز و قابل تعامل است.

علاوه بر این، متاورسِ عمومی تحت کنترل و مالکیت «سازمان‌های خودمختار و غیرمتمرکز یا (DAOs) است». جایی که در آن، جوامع، توزیع‌شده و همسو با هدفِ جمعی هستند.

پایه متاورس سخت افزاری است:

متاورس برای دسترسی و تعامل با جهان، به ابزارهای فیزیکی وابسته است. فیس‌بوک از طریق هدست‌های واقعیت مجازی Oculus و مشارکتِ واقعیت افزوده (AR) با Rayban، به دنبال رابط‌های سخت‌افزاری برای متاورس است.

سخت‌افزار در کنار استانداردهای محاسباتی، شبکه‌ای، خدمات پرداخت، نوعی توانمندسازی، برای تحقق متاورس است.

COVID-19 به طور قابل توجهی زنجیره تامین را با تاخیر در حمل و نقل و اختلال در عرضه، مختل کرد. این امر باعث می‌شود که پیشرفت تکنولوژیک دولت‌ها، تحت تاثیر قرار گیرد.

بیانیه رمزنگاری Kong Land:

بیانیه‌ی کریپتو کنگ لند، زاییده تفکر هکرهای سخت افزاری است. پایه گذاران کنگ لند، بصورت مشترک، وایت پیپر «ARX» را در سال ۲۰۱۸ منتشر کردند که برای اولین بار چشم‌انداز اعتماد را از طریق تولید تراشه‌های سیلیکونیِ آزاد، نشان داد.

در سال ۲۰۱۹، تراشه‌های سیلیکونی در اولین موردِ استفاده، با نام «crypto cash» یا پول ِنقد رمزنگاری، آزمایش شدند. این اسکناس‌ها که اکنون با نام «Kong Cash» شناخته می‌شوند، ریزتراشه‌ای در آن‌ها تعبیه ‌شده که به قراردادی هوشمند، برای تأیید و در نهایت دسترسی به ارزهای دیجیتال پیوند می‌خورد.

این آزمایش، اخیراً در «Kong Land» با راه اندازی توکن‌های NFT برای ایجاد جامعه‌ای در جهت تولید و استفاده از DAO به اوج خود رسیده است.

پیش بینی شده است که Kong Land یک متاورسِ باز، روی سخت افزاری ایمن که در سطحی سیلیکونی است، از طریق مالکیت کلید رمزنگاری که به قراردادهای هوشمند مبتنی بر بلاک چین پیوند می‌خورد را ایجاد کند.

ویژگی‌های تراشه‌های Kong Land:

تراشه‌های Kong Land این پتانسیل را برای هر موردی که فکرش را بکنید، دارند. اظهار نامه‌های کنگ لند بیان می‌کند که «در آغاز، کنگ لند دارایی‌های رمزنگاری شده را برای پروژه‌هایی مانند استیبل کوین‌ها، هویت‌ها و هنر صادر می‌کند… با توجه به بودجه کافی، در نهایت به دنبال ادامه تحقیقات در مورد اَشکال امن‌تر دارایی‌های دیجیتالِ فیزیکی است.»

این نوع متاورس، متعلق به «شهروندانی» است که حق مالکیت را از طریق خرید اولیه، امضای نمودار اجتماعی «Kongstitution» یا کار برای توکن‌ها مطابق با سیاستِ «گرین کارتِ» کنگ لند، به دست می‌آورند.

در برابرِ پیشنهاد فیس بوک برای یک متاورس متمرکز و شرکتی، پائول، یکی از همکاران اولیه کنگ لند، بیان می‌کند که «زیرساخت ثبت اقلام واقعی با اقلام مجازی نباید یک نهاد خصوصی باشد، بلکه باید یک کالای عمومی باشد».

ریزتراشه‌های رمزنگاری شده راهی برای افراد است که کلیدهای خود را در زمان ورود به سخت‌افزارها، حفظ و استفاده نمایند.

کامرون، از اولیین همکاران کنگ لند، اظهار داشت: از طریق این تراشه‌ها راهی برای تعامل بدون حضورِ حاکمیت، دارید. با پرداختن به مالکیت فردی در سطح سخت‌افزار، این تراشه‌ها می‌توانند تقریباً در هر چیزی تعبیه شوند تا دسترسی ایمن به دارایی‌های دیجیتال داشته باشند.  

کنگ لند چگونه به اهداف خود دست می‌یابد؟

کنگ لند قصد دارد این کار را از طریق قراردادهای قفل شده سیلیکونی یا (SiLos) انجام دهد. تا به مالکیت دارایی‌های دیجیتال و فیزیکی در سطح سخت‌افزار رسیدگی کند.

SiLos ریزتراشه‌های کم‌هزینه، بادوام و ایمن هستند که از نظر رمزنگاری به یک قرارداد هوشمند در یک بلاک چین عمومی مرتبط می‌شوند. هر تراشه، خود، یک جفت کلید رمزنگاری ایجاد می‌کند و کلید عمومی، به قرارداد ثبتِ کنگ لند اضافه می‌شود.

با استفاده از تلفن هوشمند، هر کسی می‌تواند ریزتراشه را با استفاده از یک NFC reader اسکن کند. تا کلید خصوصی را تأیید کرده و قفلِ دسترسی به دارایی‌های ذخیره‌شده در قرارداد را باز کند. احراز هویت نماید یا حتی اقداماتی را در دنیای واقعی، آغاز کند.

تعبیه یک ریزتراشه SiLo در هر آیتم فیزیکی، آن را به یک دارایی رمزنگاری تبدیل می‌کند که می‌تواند در زنجیره تأیید شود و همچنین در زندگی واقعی با آن تعامل داشته باشد.

سفیر کنگ لند در یک پست وبلاگی می‌گوید: «در حالی که شرکت‌های فناوری سنتی عمدتاً بر روی آوردن کاربران به دنیای مجازی یا تقویت واقعیت با تجربیاتِ دیجیتال تمرکز می‌کنند، ما یک متاورس کاملاً در هم تنیده را تصور می‌کنیم که تنها به یک سرپوش، متکی نیست».

هدف، دیجیتالی کردن دارایی‌های دنیای واقعی با استفاده از تراشه‌های امن است که با کالاهای فیزیکی و دیجیتالی مطابقت دارند. NFTها مالکیت تأیید شده دارایی‌ها را برای انتقال بین دنیای فیزیکی و دیجیتالی و همچنین مالکیت واقعی دارایی‌ها، برای قابلیت همکاری بین متاورس‌ها را ممکن می‌سازد.

نمونه‌هایی از دیجیتالی شدن دارایی‌های دنیای واقعی:

یکی از این نمونه‌ها «متا فکتوری» است، «کارخانه‌ای دیجیتال» برای کالاهایی که با ریزتراشه‌های کنگ لند ادغام شده اند. این روش، اجازه می‌دهد تا اقلام لباس توسط تراشه خوان NFC در تلفن هوشمند شما، اسکن شود. سپس NFT ظاهر شده و اطلاعاتِ مِتای آن، به اشتراک گذاشته می‌شود.

کنگ لند تصور می‌کند در آینده، مردم می‌توانند NFT و آیتم‌های دیجیتال را دریافت کنند و آن‌ها را از طریق تراشه‌ها به شکل‌های فیزیکی برگردانند، که مالکیت دارایی‌ها را تأیید می‌کند.

مثال دیگر، پاسپورت‌های «Kong card» است. یک گذرنامه فیزیکی با تراشه‌ای جاسازی شده، که به «اعضای» کنگ لند اجازه می‌دهد عضویت خود را در مکان‌های فیزیکی، برای دسترسی به رویدادهای خاص تأیید کنند.

این نوع اثبات هویتِ منحصر به فرد با پاسپورت، مشکلات را از طریق رمزنگاری دیجیتال حل می‌کند. مانند داشتنِ چندین هویت جعلی برای حمله به یک شبکه (معروف به «sybil attacks»)، که می‌تواند خللی در رای گیری حاکمیتی باشد.

وبلاگ project می‌گوید: «مانند هر کشور دیگری، کنگ لند دارای الزامات شهروندی، فرهنگ منحصربه ‌فرد، یک دولت فعال («DAO of DAOs») است. همچنین یک اقتصاد قوی دارد که بر پایه ایجاد و صادراتِ دارایی‌های رمزنگاریِ ساخته شده از SiLo، بنا شده است.

چشم‌انداز کنگ لند این است که نوعی DAO با مداری از «sub-DAOs» باشد که ریزتراشه‌ها را برای هر چیزی که می‌توانید تصور کنید، ادغام نماید و به طور موثر مجموعه‌ای از متاورس‌های باز را کاتالیز کند.

در نهایت این تراشه‌ها که توسط کنگ لند طراحی شده اند، با دیدگاه فیس بوک نسبت به متاورس، در رقابت خواهند بود.

منبع: CoinDesk.com